2.1 "Bizantziar Inperioa"

1. HISTORIA

• Sarrera: Mendebaldeko Erromatar Inperioa V. mendean desagertu zen eta hainbat erresuma “barbaro” zatitu zen; Ekialdeko Inperioak, Bizantziok, aldiz, 1453. urtera arte irautea lortu zuen.
• K.o. 395: Barbaroen erasoek ez zuten eraginik izan.
• Justiniano (527-565): Afrikako iparraldea, Italia eta Hispaniako ekialdeko kostaldean lurralde gehiago bereganatu zituen. Ekarpenik garrantzitsuena Corpus Iuris Civilis izan zen, Erromako lege guztien bilduma.
• VII-VIII mendeak: Konkistatutako lurrak galdu zituzten, probintzia nekazari garrantzitsuak batez ere.
• 867-1056: Berriro indartu zen, eta garai oparoa itzuli zen. Lurraldeak zabaldu eta Mediterraneoko merkataritza-zentro nagusi bihurtu zen.
• 1350-1453: Turkiarrek inperioko mugetan presioa egiten zuten etengabe eta beherakada etorri zen. 1453. urtean turkiarrek Konstantinopla hartu zuten.

2. EKONOMIA ETA GIZARTEA
2.1 Gizartea: gizartea oso mailakatuta zegoen.

• Goi maila: Enperadorea (basileus), bere familia, jabe handiak, funtzionarioak, Elizako goi-karguak.
• Pobreen taldeak: artisauak, merkatari txikiak, nekazari libreak, jopuak.
• Esklaboak, pribilegiatu gutxi batzuen zerbitzura.

2.2 Ekonomia:

• Biztanleriaren %90 nekazaritzan eta abeltzaintzan aritzen ziren. Produktu nagusiak: zerealak, oliba olioa, ardoa.
• Hiri ugari zeuden. Hiri nagusiak Konstantinopla eta Alexandria.
• Merkataritza: hiriak merkataritza ibilbide nagusietan kokaturik zeuden. Produktuak: zeta, espezieak, esklaboak, luxuzko oihalak, produktu gazituak, larruak, anbarra.
• Merkataritza estatuaren kontrolpean zegoen.

3. BIZANTZIOKO ARKITEKTURA:

• Gurutze grekoko planta.
• Petxinen gaineko kupula.
• Mosaikoen erabilpena.